Zodra je echt iets van je onderwerp weet probeer je iemand te vinden die echt veel van je onderwerp weet. (criminaliteit – een agent of crimineel. Dierenmishandeling – asielmedewerker. Etc)

Een ander woord voor een interview is een vraaggesprek. Met de nadruk op het woord gesprek. De interviewer (jij dus) kan naar feiten vragen, maar ook naar meningen en gevoelens. Je maakt van tevoren een vragenlijstje.

Voor je map moet je niet alleen vragen stellen, maar ook luisteren naar wat de ander zegt en daar eventueel op reageren. Je moet dus niet zomaar twintig vragen achter elkaar opschrijven  en die aan iemand stellen. Dan lijkt het meer op een enquête.

 

Bereid een interview goed voor. Zorg voor een groot aantal vragen. Die vragen moet je zo inkleden dat de ander iets kan vertellen. Als je alleen "ja" of "nee" vragen stelt, dan weet je na afloop nog niets.

 

Schema  voor het maken van een interview:

 

 

Je bent de interviewer

Je bent de geïnterviewde

 

INLEIDING

 

(gooi je kauwgum weg) zeg wat het onderwerp van het interview is	antwoord kort
vraag of je kunt beginnen	laat de interviewer telkens uitspreken

 

MIDDENSTUK

 

werk je vragenlijst helemaal af	geef een uitgebreid antwoord
laat de geïnterviewde telkens uitspreken, grijp alleen in als hij/zij over andere dingen dan het onderwerp gaat praten	hou je bij het onderwerp
als je op een vraag geen duidelijk antwoord krijgt, vraag dan door, vraag om een uitleg of een voorbeeld

 

SLOT

 

zeg wat je van het interview vond en bedank de geïnterviewde voor zijn medewerking

zeg iets vriendelijks  terug

 

Natuurlijk luister je goed, zit je rustig zonder te hangen, en praat duidelijk en niet te vlug. Wees geduldig !

Je krijgt hieronder een voorbeeldinterview.

 

Interview:

 

 

interviewer :        André, we zouden het over terrorisme hebben, hé? Jouw ervaringen daarmee bedoel ik.

André  :                Klopt. Maar ik wil wel even zeggen dat ik er mee gestopt ben. Ik wil er niets meer mee te maken hebben. Een jaar strafinrichting was voor mij wel genoeg. Want daar ben je eenzaam hoor. Maar daar zouden we het niet over hebben, hè ?

interviewer :        Nee, hoor. Het gaat om wat daarvoor gebeurde. Zullen we dan maar ?

André  :                Ja, okee

interviewer :        Hoe is het allemaal begonnen ?

André  :                Nou dat is een heel verhaal. Ik zat in een actiegroep, waar we met elkaar demonstraties organiseerden en zo. Heel gezellig eigenlijk, en heel ongevaarlijk. Wij, mijn vriend en ik, vonden het maar niks. Zo verander je de wereld nooit, vonden we. Nou en dat vind ik toevallig nog steeds hoor. De mensen houden helemaal geen rekening met elkaar. En als je nou eens kijkt naar ...

interviewer :         Maar hoe kwam je ertoe om bij de Telegraaf een bom naar binnen te gooien ?

André  :                Nou,.. eh...we wilden echt iets doen, m'n vriend en ik. We wilden alle onrechtvaardigheid de wereld uit krijgen. We wilden een betere samenleving maken voor iedereen. We dachten dat zoiets alleen met geweld kon. De mensen wakker schudden, dat werkt. Nogal naïef vind ik nou. Maar ja, toen geloofden we daarin. We waren natuurlijk ook veel jonger.

interviewer :        Wanneer zijn jullie serieus met explosieven begonnen ?

André  :                Oh, ik al op m'n twaalfde. In m'n eentje. Gewoon voor de lol. In de schuur thuis. Dat was vaak lachen zeg, op een keer kwam de buurman...

interviewer :        Maar dat was toch niet serieus ?

André  :                Nee dat niet. Serieus werd het pas op m'n zestiende. We begonnen met een bom bij een Shell-pompstation. Maar die ging niet af.

interviewer :        Wat was het doel van die bom ?

André  :                Nou, wat dacht je ? Zuid-Afrika natuurlijk Die lui van Shell bleven daar maar zitten. Dik geld verdienen over de ruggen van de zwarten. Dat pikken we natuurlijk niet.

interviewer :        Hoe zat het nou met die Telegraaf-bom ? Want daar zijn jullie op gepakt hé ?

André  :                Ja dat was een Molotov-cocktail. Die werkte heel wat beter. Een fik, man! Maar ja, dat was meteen het eind voor ons. 's Avonds zijn we opgepakt.

interviewer :        Wat voor een ding is dat dan precies, een Molotov-cocktail ?

André  :                Oh, gewoon een fles benzine met een lont erin. Je lont moet alleen goed zijn, anders gebeurt er niks.

interviewer :        Waarom namen jullie de Telegraaf te grazen ? Ook vanwege Zuid-Afrika ?

André  :                Nee... dat was vanwege Zuid Amerika. Nicaragua. Of liever: de Amerikaanse steun aan de contra's in Nicaragua. Dat vonden ze bij de Telegraaf zo grandioos. Toen ging ik over m'n nek. Ik brandde door zo, gezegd.

interviewer :        Wat vind je er nu van ? Heb je spijt ?

André  :                Spijt ? Ja, eigenlijk wel. En achteraf vind ik het ook stom van mezelf. Vanuit Nederland verander je de wereld niet. Iedereen heeft het veel te goed in dit land, en denkt alleen maar aan zichzelf. Nee joh, je moet hier weggaan of je aanpassen. Anders blijf je je hele leven alleen staan. Aanpassen... dat probeer ik dus. Maar of het lukt ...

interviewer :        Stug doorgaan, zou ik zeggen. Okee André, ik vond het een goed gesprek. Bedankt

André  :                 Graag gedaan, hoor.

.

 

De beoordeling van het interview in je map hangt van een aantal zaken af. -  Staat er bij met wie het interview is en waarom met die persoon? -  Is die persoon bekend met het onderwerp? -  Heb je goed geluisterd naar de antwoorden en gereageerd? -  Wat heb je er van geleerd, wat vond je van het interview, wees ook een beetje kritisch op jezelf.

 

 

 

1 Maak twintig vragen over het onderwerp van je map.

 

- Schrijf eerst op met wie je het interview zou willen houden.

 

-Schrijf eerst op wat jouw doelen zijn van het interview, wat wil je weten, waarom kies je deze persoon.

 

-Zet bij iedere vraag wat je precies wilt weten. Mocht je dus een antwoord krijgen waar je niets aan hebt, dan moet je doorvragen.

 

Deze vragen inleveren, in het net. Ze worden nagekeken en er komen dan opmerkingen bij  zodat je niet voor gek staat als je een interview gaat houden.